Φαρμακο – Επαγόμενο Σύνδρομο Βrugada

Abstract

Το σύνδρομο Brugada είναι μια κληρονομική πάθηση που σχετίζεται με σοβαρές καρδιακές αρρυθμίες και χαρακτηρίζεται ηλεκτροκαρδιογραφικά από ανάσπαση του ST διαστήματος με το κυρτό προς τα πάνω (coved type) και ανύψωση του σημείου J τουλάχιστον κατά 2mm, σε 2 τουλάχιστον δεξιές προκάρδιες απαγωγές του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (V₁ – V₃). Οι ηλεκτροκαρδιογραφικές αυτές αλλαγές δεν σχετίζονται με ισχαιμία, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, ή γνωστή δομική καρδιακή νόσο. Η νόσος έχει συσχετισθεί με κοιλιακές αρρυθμίες, κολπικές αρρυθμίες, συγκοπή, και αιφνίδιο θάνατο. Η διάγνωση απαιτεί την παρουσία των ηλεκτροκαρδιογραφικών μεταβολών που περιγράφονται παραπάνω (τύπος 1) μαζί με τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω αναγνωρισμένα διαγνωστικά κριτήρια: συγκοπή, επεισόδιο ανακοπής στο παρελθόν, τεκμηριωμένη ή προκλητή πολύμορφη κοιλιακή ταχυκαρδία ή κοιλιακή μαρμαρυγή, οικογενειακό ιστορικό αιφνίδιου θανάτου σε ηλικία < 45 έτη, ή τον τύπο 1 του συνδρόμου Brugada και/ή νυκτερινή εργώδη αναπνοή. Είναι μια οικογενής κατάσταση η οποία μεταβιβάζεται με αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα με ατελή διεισδυτικότητα και με επίπτωση 5 έως 66 περιπτώσεις ανά 10.000. Η πλειονότητα των περιπτώσεων με σύνδρομο Brugada προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο του καρδιακού διαύλου των ιόντων νατρίου SCN5A, του γονιδίου που είναι υπεύθυνο για την α-υπομονάδα του διαύλου ιόντων νατρίου. Πρόσφατα όμως αναγνωρίστηκε μια ομάδα ασθενών με οικογενές σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου, στους οποίους αναγνωρίστηκε ο φαινότυπος του συνδρόμου Brugada σε συνδυασμό με βραχέα διαστήματα QT (QT_c≤360ms). Σε αυτούς τους ασθενείς βρέθηκαν μεταλλάξεις που οδήγησαν σε απώλεια λειτουργικότητας στα γονίδια CACNA1C (A39V και G490R) και CACNB2 (S481L), τα οποία κωδικοποιούν τις α1 και β2b υπομονάδες του L-τύπου διαύλων ασβεστίου, γεγονός το οποίο φαίνεται να είναι ο αιτιολογικός παράγοντας. Παρομοίως, μετάλλαξη στο γλυκερο-3-φωσφο αφυδρογονάση 1-ομοιάζον γονίδιο (GPD1-L) έχει αναγνωριστεί ως ένα λιγότερο κοινό αίτιο του συνδρόμου Brugada. Σε αυτούς τους ασθενείς, η μετάλλαξη στο GPD1-L γονίδιο προκαλεί μια μείωση στην έκφραση επί της μεμβράνης του SCN5A και συνεπώς μια μείωση στο δυναμικό του νατρίου της κυτταρικής μεμβράνης, περίπου στο 50%, που έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του φαινοτύπου του συνδρόμου Brugada... (excerpt)