Διαστρωμάτωση Κινδύνου για τον Αιφνίδιο Καρδιακό Θάνατο εν έτει 2008 / Κλασικοί & Νεότεροι Δείκτες

Abstract

Ο κίνδυνος για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο (ΑΚΘ) υφίσταται ως μια συνεχής μεταβλητή, ωστόσο οι προσπάθειες που έχουν γίνει αφορούν στη διχοτομημένη αντίληψη για υψηλό ή χαμηλό κίνδυνο. Μάλιστα η επιδημιολογική πραγματικότητα υποδεικνύει ότι οι περισσότεροι ΑΚΘ παρατηρούνται σε εκείνους τους ασθενείς με παράγοντες χαμηλού ή ενδιάμεσου κινδύνου και σε εκείνους που δεν έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Στην πραγματικότητα οι υπο-ομάδες υψηλότατου κινδύνου, στις οποίες έχει εστιαστεί η μεγαλύτερη προσοχή λόγω του μεγέθους του κινδύνου για ΑΚΘ, αποτελούν μόνον ένα μικρό ποσοστό του συνολικού αριθμού ετησίων θανάτων. Προσδιορίζοντας επομένως τον κίνδυνο με στενά κριτήρια, μπορεί να διακρίνει τα επιλεγμένα εκείνα άτομα στα οποία οι παρεμβάσεις μας θα είναι επωφελείς, αλλά αυτό βοηθάει ελάχιστα την κοινωνία σαν σύνολο.

            Μεταξύ των προγνωστικών δεικτών που έχουν εξεταστεί, μόνον το χαμηλό κλάσμα εξώθησης (ΚΕ) φαίνεται ότι έχει καταδειχθεί χρήσιμο στην ανεύρεση υψηλού κινδύνου ασθενών στους οποίους η προληπτική θεραπεία (εμφύτευση του αυτόματου απινιδωτή-ICD), θα αποτρέψει αποτελεσματικά τον ΑΚΘ. Ωστόσο, το χαμηλό ΚΕ έχει περιορισμένη ευαισθησία, καθ’όσον οι περισσότεροι ΑΚΘ επέρχονται σε ασθενείς με διατηρημένο ΚΕ. Οι άλλοι δείκτες, όπως τα όψιμα δυναμικά, το εύρος του QRS, η μεταβλητότητα της καρδιακής συχνότητας (HRV), κοιλιακή εκτοπία & μη-εμμένουσα κοιλιακή ταχυκαρδία στο Holter, η ευαισθησία των τασεοϋποδοχέων (BRS) και ο εναλλασσόμενος του Τ (TWA), έχουν περιορισμένη κλινική χρησιμότητα, κυρίως λόγω της χαμηλής θετικής προβλεπτικής αξίας που έχουν... (excerpt)